Pająki były na wsi jedną z podstawowych form zdobnictwa wnętrz mieszkalnych, ubarwiały i rozweselały słabo oświetlone wnętrza izb.
Wieszano je kiedyś na środku izby w miejscu dzisiejszego żyrandola. Miały one przynieść dostatek domowi. Za czasów, kiedy nie było prądu, w środek niektórych pająków wieszano lampy naftowe, tworząc źródło światła w centralnym miejscu izby.
Pająki były wykonywane z łatwo dostępnych surowców, np. słomy, trzciny czy ziaren, z czasem zaczęto ozdabiać je kwiatami z papieru. Wykonywano je dwa razy do roku: na Boże Narodzenie i na Wielkanoc, z tym że na każde z tych świąt były przyozdabiane czym innym: na święta grudniowe – gwiazdkami z papieru, bombkami, a na święta Wielkanocne – kolorowymi kwiatami z bibuły.
Właśnie wielkanocne pająki uczyły się wykonywać panie, które uczestniczyły 4 kwietnia br. w kolejnych warsztatach zorganizowanych przez Filię Biblioteczną w Budzisławiu Kościelnym. Po obejrzeniu gotowych pająków i zapoznaniu się z techniką ich robienia, panie rozpoczęły naukę. Najpierw trzeba było dociąć równej długości słomę, a następnie nawlec ją na nić, nadając powstałej figurze krystaliczny kształt. Aby ułatwić naukę, panie część figur wykonano z plastikowych rurek do picia.
Kolejne warsztaty odbędą się w piątek 11 kwietnia i poświęcone będą palmie wielkanocnej.
Warsztaty – tradycyjne pająki
Archiwum